Hoe cacao zo zoet werd

Vorig jaar was een rampzalig jaar voor veel grondstoffen. Olie eindigde met 35% lager; katoen kelderde naar een dieptepunt in zeven jaar; en suiker, nou ja, dat is nooit echt goed op gang gekomen. Maar één lichtend licht in de grondstoffenwereld was cacao.

En dit was niet alleen een goed jaar voor cacao, het waren vier fantastische jaren. De prijzen zijn sinds 50 met bijna 2012% gestegen, een prestatie die in deze periode door geen enkel ander verhandeld product is geëvenaard.

Terwijl het verlangen in de wereld naar chocolade groeit, kan de productie het simpelweg niet bijhouden vanwege de onderinvesteringen. Alleen al dit seizoen hebben we te maken met een tekort van bijna 150,000 ton, en dat is nog voordat we rekening kunnen houden met een stijging van de vraag die waarschijnlijk zal komen.

Kleine productie, grote winsten

De redenen achter de stijgende cacaoprijzen lijken simpel. Veel mensen denken dat het een kwestie is van vraag en aanbod, waarbij het aanbod de groeiende vraag niet kan bijhouden. Maar als je goed naar de markten kijkt, is er eigenlijk nog een andere reden waarom cacao de best presterende grondstof is: onderinvestering.

Het grootste deel van de mondiale cacaoproductie wordt gedomineerd door miljoenen kleinschalige boeren. Deze boeren, die op provinciaal land werken, produceren cacao naar hun beste vermogen met rudimentaire apparatuur en basiskennis. Bodemzorg en bemesting zijn hun laatste zorg, en vallen in veel gevallen geheel buiten hun vaardigheden. Deze boeren zijn vervolgens georganiseerd in coöperaties, die op hun beurt de oogst naar een handvol bedrijven brengen die de bonen verwerken tot het eindproduct.

Terwijl het verlangen in de wereld naar chocolade groeit, kan de productie het simpelweg niet bijhouden vanwege de onderinvesteringen. Alleen al dit seizoen hebben we te maken met een tekort van bijna 150,000 ton, en dat is nog voordat we rekening kunnen houden met een stijging van de vraag die waarschijnlijk zal komen.

Waarom planten we niet allemaal cacaobomen?

Nu de vraag en de prijzen enorm stijgen, zou je denken dat we allemaal cacaobomen zouden planten om de beschikbare winst te verzilveren. De simpele reden dat dit niet het geval is, is dat cacaoplantages een aanzienlijke hoeveelheid tijd nodig hebben om zich te vestigen, en daarna blijft het gewas gevoelig voor ziekten en plagen, aantoonbaar meer dan andere landbouwgrondstoffen. Bovendien hebben de planten zeer specifieke omstandigheden nodig om te kunnen gedijen.

De weg om cacaoboer te worden is eenvoudigweg niet eenvoudig.

Momenteel proberen Peru en Indonesië de cacaohandel, die tot nu toe een race tussen Ivoorkust en Ghana was, te versterken. Momenteel worden grote plantages uitgebreid, maar telers zijn zich ervan bewust dat deze op zijn vroegst in 2025 geen noemenswaardige vruchten zullen dragen.

En dat brengt ons terug bij het oude probleem dat we noemden: onderinvesteringen. Investeerders zijn het beu om een ​​aanzienlijke hoeveelheid geld in toekomstige plantages te steken, vanwege het vereiste tijdsbestek en het ontbreken van een gegarandeerd rendement.

Houd het lief

Om concurrerend te kunnen blijven in de cacaowereld, waar de prijzen stijgen en er geen tekenen van herstel zijn, hebben veel bedrijven de afmetingen van hun producten moeten aanpassen en tegelijkertijd de prijzen gelijk moeten houden. Of erger nog: recepten veranderen.

Cadbury's, eigendom van Kraft Food en het grootste zoetwarenbedrijf in Groot-Brittannië, kwam afgelopen Pasen onder vuur te liggen toen ze het recept van hun geliefde Crème Egg-product veranderden. Het leidde tot internetpetities, gesprekken over een boycot en woedende klanten. Cadbury's hield echter voet bij stuk en wees er al snel op dat als het recept niet zou veranderen, het product aanzienlijk duurder zou zijn. De consument had geen andere keuze dan het product te blijven consumeren. Cadbury's kon het zich eenvoudigweg niet veroorloven om terug te keren naar de vorige versie.

Waar gaat het heen met cacao in 2016?

Of bedrijven nu hun recepten, de afmetingen van hun producten of een combinatie van beide veranderen, één ding kunnen we zeker weten: we gaan het spul eten. Chocolade is het populairste snoepgoed ter wereld, en dat zal niet snel veranderen.

Dus wat moeten we verwachten van de mondiale cacaomarkten in 2016, in het belang van een poging om uw investering te laten groeien en niet uw tailleomvang? Welnu, we kunnen verwachten dat de prijs van cacao zal blijven stijgen. De stijging kan aanzienlijk zijn, met een tekort van 150,000 ton dat al is geklokt en de vrees dat dit nog zal toenemen, maar het kan ook een gestage stijging zijn die af en toe wordt veroorzaakt door het weer of ongedierte.

Hoe de prijsstijging ook gebeurt, u wilt zich aan de goede kant van de markt bevinden, want cacao zal in 2016 zeker een mooi rendement opleveren.